Chirurgie

De arts-assistent chirurgie is een grote kale Ghanese jongeman, zowel in de lengte als in de breedte behoorlijk fors. Op het eerste gezicht komt hij nors over. Wat ons ook op was gevallen is dat hij een snelle manier van doen heeft, eigenlijk heel on-Ghanees. Toen bleek dat hij een deel van zijn opleiding in Amerika heeft gedaan, begrepen we waar dat vandaan kwam. Bijzonder is dat je dat bij hem niet aan zijn Engels accent kunt horen, zoals bij andere jonge artsen hier in het ziekenhuis, die ook de oceaan over zijn gegaan voor hun studie.
Na een paar keer met hem op pad te zijn gegaan in het ziekenhuis, bleek dat hij wel een nors voorkomen heeft, maar dat wij hem verreweg de beste opleider in het ziekenhuis vinden. Hij legt veel uit, is constant bereid vragen te beantwoorden en test ook onze kennis en die van bachelor physician assistant die meeloopt bij chirurgie. Verder vindt hij het normaal ons (zonder dat we het hoeven te vragen) ook het lichamelijk onderzoek te laten doen.
Vanuit chirurgie wordt er alleen meegelopen bij de ward rounds ’s ochtends als er specifieke casuïstiek is. En er is regelmatig vraag naar ondersteuning door chirurgie op de spoedeisende hulp.
In de operatiekamer hebben wij wel verbaasd meegekeken naar de gang van zaken. Er is een anesthesist en een anesthesie-assistent, verder de specialist, drie ok-assistenten en dan zijn er nog zo’n 5-7 mensen waarvan wij niet weten wat hun taak is. Ze staan langs de kant van de ruimte en pakken soms (willekeurig) spullen en lopen constant in en uit het theatre door de klapdeuren naar de gang. Verder doet onze kale arts-assistent zijn ok-mutsje net iets te hoog op zijn hoofd, waardoor een vergelijk met zwarte piet ons voor ogen kwam (zeker geen belediging! een feit).
Iedere dag van de week heeft een vaste specialist recht op de o.k., er is ook ruimte ingepland voor spoedoperaties. Bijvoorbeeld op woensdagochtend kan de gynaecologe haar gang gaan, op vrijdag de oogarts en op zaterdag komen er orthopeden vanuit een ander ziekenhuis voor behandeling van patiënten van het VRA Hospital.
Waar we met opgetrokken wenkbrauwen naar hebben gekeken is dat de specialisten handelingen verrichten in de ok, die zoals wij gewend zijn in Nederland  door de ok-assistenten gedaan worden.
Het mooiste item in de operatiekamer vinden we de ok-lamp: het is een oranje exemplaar uit de jaren zeventig en hij doet het prima.